Ψίθυροι καρδιάς

Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε,
για άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε
με μάτια αναμμένα, με λόγια ανήμερα
κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα.


Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.


Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας,
τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας.
σε χάρτες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς
θα καίγονται όσα, φως μου, δεν ήτανε για μας.

Корабль-луна в тело закатилась,
О незаконных морях скрыто с нами поговорила,
Глазами горящими, словами неприрученными
Я отменил для тебя остановки и границы.


Что должно, что не должно - я ни на миг не задумался,
Я до смерти в тебя влюбился,
К тебе меня ведут все шаги,
И пусть надо пройти сорок волн.


Корабль-луна в кровати нашей
Ласки наши освобождает и любовь нашу,
На картах и в городах с нашептываниями сердца
Будут гореть всё, свет мой, что было не для нас.