Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει

Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν
σαν το Λίβα που καίει τα σπαρτά
με κανόνια τις πόλεις χαλάσαν
μας ανάψαν φωτιές στα χωριά
Μα οι εχθροί μας πια τώρα σκορπίσαν
και ξανάρθε για μας λευτεριά,
για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν
ας κοιτάξουμε τώρα μπροστά


Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά
μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει
και ξανά προς τη δόξα τραβά (τραβά, τραβά)
και ξανά προς τη δόξα τραβά


Νέα δύναμη το έθνος θα πάρει
σαν και πριν να βαδίσουμε εμπρός
κι ο καινούργιος στρατός με καμάρι
θα σταθεί των συνόρων φρουρός
Όλη ορθή μες στον ήλιο προβάλει
και ψηλά το κεφάλι κρατεί
μια πατρίδα πολύ πιο μεγάλη,
μια πατρίδα πολύ πιο τρανή

Врагов войска прошли
Как суховей, что сжигает посевы,
C пушками города разрушили,
Нас зажгли огни в деревнях.
Но враги наши уже сейчас разбежались,
И снова пришла к нам свобода,
Чтобы мы построили все то, что (они) разрушили
Давайте посмотрим сейчас вперед.


Эллада никогда не умирает
Ее не страшит угроза никакая
Только немного времени отдыхает
И снова к славе стремится (стремится, стремится)
И снова к славе стремится.


Новая сила нацию возьмет,
Как и раньше зашагаем вперед,
И новое войско с гордостью
Будет стоять границ часовым.
Всю прямую в солнце демонстрирует
И высоко голову держит,
Родина более великая,
Родина более большая.