Σταμάτα τη βροχή

Στέκομαι
μες στο σκοτάδι μόνος
στέκομαι
στον εαυτό μου αντιστέκομαι
όλα τα λάθη μου τα δέχομαι
κι ας με πονούν


Τίποτα
δε θα σε φέρει πίσω
τίποτα
κι ας κλαίω τα βράδια
τ' ατελείωτα
τα πάντα γύρω μου
αναλλοίωτα
εσένα θα ζητούν


Σταμάτα τη βροχή
που πέφτει στην ψυχή
σταμάτα τη βροχή
που μου ματώνει το κορμί


Μοναξιά
ό,τι έχει μείνει είναι μοναξιά
τέσσερις τοίχοι για παρηγοριά
κι ούτε μια λέξη
μες στην ερημιά
δε θ' ακουστεί ξανά

I stand
In darkness alone,
I stand,
I confront myself,
I agree with all my mistakes,
And let them hurt me.


Nothing
Will bring you back,
Nothing,
And let me cry
Endless evenings,
Everything around me
Invariable
Asks for you.


Stop the rain
Which falls in the soul
Stop the rain
Which wounds the body


Loneliness,
Everything what remained is loneliness,
Four walls for consolation,
Not even a word,
In the silence
You will not be heard again.

Я стою
В темноте один,
Я стою,
Себе противостою,
Со всеми ошибками своими я соглашаюсь,
И пусть они мне причиняют боль.


Ничего
Тебя не вернет назад,
Ничего,
И пусть я плачу вечерами
Бесконечными,
Все вокруг меня
Неизменное
Тебя ищет.


Останови дождь,
Что идет в душе,
Останови дождь,
Что мне ранит тело.


Одиночество
Все, что осталось - одиночество,
Четыре стены для утешения,
Ни слова
В безмолвии
Ты не послышишься снова.