Εσύ

Εσύ που τρελά μ’ αγαπούσες
Εσύ για θυμήσου καλά
Με λάτρευες και πέθαινες
Σαν με γλυκοφιλούσες
Και όμως όλα σβήσανε
Μέσα σε μια βραδιά


Στριφογυρίζω μες στο κρεβάτι
Δεν κλείνω μάτι και ξαγρυπνώ
Και τυραννιέμαι και αναρωτιέμαι
Γιατί γιατί γιατί ακόμα σ’ αγαπώ


Μπορεί μια βραδιά να γυρίσεις
Μπορεί να γυρίσεις μπορεί
Και στην μικρή μας τη φωλιά
Να θες να ξαναζήσεις
Μα τότε πια αγάπη μου
Θα έχω γιατρευτεί

Ты, которая сумасшедше меня любила
Ты, запомни хорошенько
Ты меня обожала и умирала
Когда меня целовала
Но, однако, все было стерто
В один вечер


Я ворочаюсь в кровати
Не смыкаю глаза и бодрствую
И мучаюсь, и спрашиваю себя
Почему, почему, почему все еще тебя люблю


Может, одним вечером ты вернешься
Может, ты вернешься, может
И в маленьком нашем гнездышке
Захочешь пожить снова
Но тогда уже, любовь моя,
Я буду излечен