Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει

Από μικροί μαθαίνουμε να χάνουμε
η απώλεια θα μπορούσε να `ναι κούνια μας
δεν μπορείς να τα ’χεις όλα
πρώτη φράση που μαθαίνουμε

από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε
τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ’ αδέρφια μας
μάθε πλέον να μοιράζεσαι
έτσι δίνουμε ό,τι παίρνουμε


και τα χρόνια περνάνε
και ό,τι τρώμε κερνάμε
δίνουμε ό,τι αποκτάμε
ώσπου κάτι τελειώνει

και οι άνθρωποι φεύγουν
και εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχνάμε
και να μένουμε μόνοι


μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα

С детства мы узнаём вкус потерь
Потерей могла бы быть и наша колыбель
«Ты не можешь иметь всё» -
Первая фраза, которую мы узнаём

С детства нужно делиться
Сладостями и игрушками с братьями и сёстрами нашими
Научись уже делиться
Так мы отдаём все, что получаем


И годы проходят
И мы едим все, чем угощаем
Отдаём все, что приобретаем
Пока что-то не закончится

И люди уходят
А мы не противимся,
Мы научились забывать
И оставаться одни


Но сердце болит, когда растёт
Помни это, мое маленькое сердце
Сердце болит всегда, когда взрослеет
Всегда