Αυτή που περνάει

Στην κοσμάρα μου ως συνήθως κι άξαφνα τη βλέπω να περνάει
Με μια τσάντα «Ελευθερουδάκης» και να μου χαμογελάει


Σαλιγκάρια στη Σταδίου και τριφύλλια στη Σίνα
Ομορφαίνεις βάδισμά μου την Αθήνα
Λεμονιές στην Κοραή, περικοκλάδες στου Ζώναρς
Θέλω να σε ξαναδώ κατά μόνας


Αυτή που περνάει, αυτή που περνάει
Αυτή να ρωτήσουμε να δούμε που πάει
Αυτή να ρωτήσουμε τον προορισμό μας
Ο άγνωστος δρόμος της να βρει το δικό μας


Τη ρωτάω «τι γίνεται» μου λέει «απλώς πηγαίνω στη σχολή μου»
Στη χοροεσπερίδα, στη συνέλευση, στη φιλοσοφική μου


Περιβόλια στη Μπενάκη, στη Σκουφά βοσκοτόποι
Ζουζουνίζουν γύρω απ’ τ’ άνθος σου οι ανθρώποι
Λουλακί παραθυράκια στα ταξί και στα τρόλεϊ
Αλληλοκαλημερίζονται όλοι


Σαλιγκάρια στη Σταδίου και τριφύλλια στη Σίνα
Ομορφαίνεις βάδισμά μου την Αθήνα
Αν δεν έχεις τι να κάνεις σε παντρεύομαι τώρα
Και αρχίζει η ανοιξιάτικη ώρα

Я в своих мыслях как обычно, и вдруг я вижу, как она идет
С сумкой "Элевтерудакис" и мне улыбается


Улитки на Стадиу и клевер на Сина
Ты украшаешь, походка моя, Афины
Лимонные деревья на Кораиса, вьюнки в Зонарс
Хочу тебя снова увидеть наедине


Та, что идет, та, что идет
Ту нам бы спросить, чтобы узнать, куда идет
Ту нам бы спросить о месте назначения нашем
Чтобы неизвестная дорога ее нашла нашу


Я ее спрашиваю "Как дела?", она мне отвечает - "Просто иду в университет свой"
На танцы, на концерт, на философский свой (факультет)


Сады на Бенакиса, на Скуфаса пастбища
Жужжат вокруг цветка твоего люди
Синие окошки в такси и тролейбусах,
Взаимно желают доброго утра все


Улитки на Стадиу и клевер на Сина
Ты украшаешь, походка моя, Афины
Если тебе нечего делать, то я женюсь на тебе сейчас
И начинается весеннее время