Τα δειλινά

Έφυγες και πήγες μακριά,
σύννεφα σκεπάσαν την καρδιά,
σβήσαν απ' τα χείλη τα τραγούδια,
γύρω μαραθήκαν τα λουλούδια.

Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.


Στους μεγάλους δρόμους περπατώ,
με το βλέμμα μου σ' αναζητώ,
λες κι αντιλαλούν τα βήματά σου
και ο πόνος με τραβάει κοντά σου.

Και τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δεν θα γυρίσεις πια.


Στα κλαδιά σωπαίνουν τα πουλιά,
έρημη η παλιά μας η φωλιά,
φύτρωσε στην πόρτα μας χορτάρι,
απ' τα χέρια μου σ' έχουνε πάρει.

Μα τα δειλινά
μια φωνή μου ψιθυρίζει
μυστικά
δε θα γυρίσεις πια.

Ты ушел и отправился далеко
Тучи покрыли сердце
Погасли из губ песни
Вокруг завяли цветы

И вечерами
Голос мне шепчет
Тайно
Ты не вернешься больше


По большим дорогам я шагаю
Взглядом своим тебя ищу
Словно эхом отражаются шаги твои
И боль меня тянет к тебе

И вечерами
Голос мне шепчет
Тайно
Ты не вернешься больше


На ветках молчат птицы
Покинуто старое наше гнездышко
Выросла у двери нашей трава
Из рук моих тебя забрали

И вечерами
Голос мне шепчет
Тайно
Ты не вернешься больше