Βράχο βράχο

Είναι βαριά η μοναξιά
είναι πικρά τα βράχια
παράπονο η θάλασσα
και μου ‘πνιξε τα μάτια


Βράχο βράχο τον καημό μου
τον μετράω και πονώ
κι είναι το παράπονό μου
πότε μάνα θα σε δω


Πάρε με θάλασσα πικρή
πάρε με στα φτερά σου
πάρε με στο γαλάζιο σου
στη δροσερή καρδιά σου


Πάρε με να μην ξαναδώ
τα βράχια και το χάρο
κάνε το κύμα όνειρο
και τη σιωπή σου φάρο


Γίνε αστέρι κι ουρανός
γίνε καινούργιος δρόμος
να μην βαδίζω μοναχός
να μην πηγαίνω μόνος

Тяжело одиночество
Горьки скалы
Огорчение - море
И мне затопило глаза


Скала за скалой, горе свое
Я измеряю, и мне больно
И это огорчение мое
Когда, мама, я тебя увижу


Возьми меня, море горькое
Возьми меня на крылья свои
Возьми меня в лазурь свою
В свежее сердце свое


Возьми меня, чтобы я снова не увидел
Скалы и смерть
Сделай волну мечтой
И тишину свою маяком


Стань звездой и небом
Стань новой дорогой
Чтобы я не шагал одиноким
Чтобы я не шел один