Τα τρένα που φύγαν

Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;


Δώς μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ' η καρδιά.


Το τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου,
σε τύλιξ' η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου.

Поезда, что ушли,
Любовь мою забрали,
Любовь и плачет,
Какая судьба ей выпала?


Дай мне руку схватиться,
Схватиться, подержаться,
Смех, взгляд,
И воскресает сердце.


Поезд тебя забрал,
Птица, ласточка моя,
Тебя окутала ночь,
И осиротела одинокая я.

The trains that left
Had taken my loves
And loves are crying
What destiny has fallen upon them


Give me hand to seize
Siexe and hold
A laughter, a sight
And the heart revives


The train took you
Bird, my swallow
The night wrapped you around
And I alone became an orphan