Καραβάνια

Τα βράδια σαν κοιμόμαστε εσύ κι εγώ
τα όνειρα σαν καραβάνια οργώνουνε τον ουρανό
Μπορεί να ταξιδέψαμε μαζί, μα εδώ κάτω στην γη
μου είναι αδύνατο να θυμηθώ το μυστικό
που κρύβεται στων αστεριών την σιωπή


Καραβάνια καραβάνια
στα ξέγνοιαστα ανοιξιάτικα σας βράδια
πάρτε με κι εμένα
μια φεγγαρόλουστη βραδιά
τριγύρω απ’ την φωτιά
για να χορέψουμε παρέα
του έρωτα τη μοναξιά


Μπορεί στην κορυφή του όρους αν σταθώ
να πολιορκηθώ από εικόνες
στου χρόνου τις δηλώσεις να αφεθώ
και να! εκεί που σμίγει η θάλασσα τον ουρανό
σημάδι φανερό μαζί με εμένα
δυο αδέσποτα σκυλιά κοιτάζουν ξαφνιασμένα
Κομήτες που κομίζουν νέα από μέρη ξεχασμένα
για σένα για μένα
τα έχουμ’ όλα μπερδεμένα

Вечерами, когда спим ты и я
Мечты как караваны топчут небо
Может, мы путешествуем вместе, но здесь внизу на земле
Мне невозможно вспомнить тайну
Что скрывается в звезд молчании


Караваны, караваны
Как беспечные весенние ваши вечера
Заберите и меня
Лунным вечером
Вокруг огня
Чтобы мы станцевали вместе
Любви одиночество


Может, на вершине гор если я остановлюсь
Буду окружен образами
Заявлениям времени доверюсь
И вот, там, где встречается море с небом
Знак ясный вместе со мной
Две бесхозные собаки смотрят, удивленные,
Кометы, что усыпляют новости из краев забытых
О тебе и обо мне,
У нас все смешано