Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης

Θεσσαλονίκη, Σαββατόβραδο κι Απρίλης
και να μου δίνεις τον καημό μ’ απλοχεριά,
σε κάποια απόμερη γωνιά της Νέας Κρήνης
με το τζουκ μποξ να με γυρίζεις στα παλιά.


Σε ένα ρεμπέτικο θα ρίξω την ψυχή μου,
να ξεγελάσω το χαμένο τον καιρό.
Ήτανε κάποτε η άνοιξη δική μου
ήμουνα κάποτε Απρίλης σου εγώ.


Θεσσαλονίκη κι απ’ το Κάστρο το βραδάκι
να σ’ αγναντεύω και να λιώνω σαν κερί,
δεκαοχτώ χρονώ τρελό παλικαράκι
με το μεράκι σου να βγαίνω στη ζωή.

Салоники, выходной и апрель
И дай мне тоску пригоршней
В каком-нибудь удаленном уголке Неа Крини
С джук-боксом чтобы вернула ты меня в прошлое


В старое ребетико я брошу душу свою
Чтобы обмануть потерянное время
Была весна когда-то моей,
Был когда-то я твоим апрелем.


Салоники и с Башни вечерком
Чтобы любовался тобой я и таял как свеча
Восемнадцатилетний сумасшедший парень
С упоением от тебя я выходил в жизнь