Κάντε όλοι στην άκρη

Παρανάλωμα
στην ωραία φωτιά
Ενός κόσμου που αλλάζει θα γίνω
Κι απ’ τη στάχτη μου
Μια καινούργια καρδιά
Θα γεννήσω για να 'χω να δίνω

Θα μοιράζομαι
τη μεγάλη αγκαλιά
Που ο πλανήτης στο σύμπαν ανοίγει
Και θα νοιάζομαι
για όλα αυτά τα παιδιά
Που ο θυμός και το άδικο πνίγει


Κάντε όλοι στην άκρη
Για να στάξει το δάκρυ
Ενός κόσμου που φεύγει
Ευτυχώς δια παντός

Ένας κόσμος που αλλάζει
Στον καθρέφτη κοιτάζει
Και στην άκρη του τούνελ
Σαν να βλέπει το φως


Σαν μια έκρηξη
στο στομάχι της γης
Θα το δεις, θα το ζήσεις το θαύμα
Μεταμόρφωση
της κοινής μας ψυχής
Που επουλώνει και πάλι το τραύμα

Σκέτη ομορφιά,
δίχως βία και καρφιά
Καταιγίδα ξεσπάει αλλαγή μας
Κι έτσι διεκδικεί
ό,τι άφησε εκεί
Πριν ακόμα ανοιχτεί η πληγή μας

Добычей
Прекрасного огня,
Меняющего мир, я стану,
И из пепла моего
Новое сердце
Воскрешу, чтоб иметь, чем делиться.

Разделю
Огромные объятия,
Что планета вселенной открывает,
И буду заботиться
Обо всех тех ребятах,
Кого гнев и несправедливость душат.


Отойдите все в сторону,
Чтоб упала слеза
Мира, что уходит,
К счастью, навсегда,

Мира, что меняется,
В зеркало глядится,
И в конце туннеля
Как будто видит свет.


Как взрыв
Во чреве земли,
Ты увидишь, ты почувствуешь чудо,
Преображение
Нашей общей души,
Которое заживляет снова рану.

Чистая красота,
Без насилия и распятий,
Грозой разразились перемены,
И вот вернется к нам
То, что осталось там,
До того, как эта рана открылась.