Σ΄ ένα εξπρές

Σκέφτηκες άραγε ποτές
σ’ ένα σταθμό, σ’ ένα εξπρές
πόσοι καημοί, πόσες χαρές
πόσες λαχτάρες.

Ένας πηγαίνει σε γιορτή
άλλος την πίκρα πάει να βρει
και οι τουρίστες στη γραμμή
με τις κιθάρες.


Είδες οι έρημοι σταθμοί
πώς σου ματώνουν την ψυχή
όταν απάνω στη γραμμή
πέφτει το βράδυ.

Ζούνε μονάχα μια στιγμή
ένα φανάρι, μια στολή
κι ύστερα πάλι η σιωπή
και το σκοτάδι.


Σκέφτηκες άραγε ποτές
όλες αυτές τις διαδρομές
σε ποιο σταθμό ήσουνα χθες
σε ποιο βαγόνι.

Σ’ ένα εξπρές είσαι κι εσύ
που τρέχει πάνω στη ζωή
κι όλο μαζεύει η γραμμή
όλο τελειώνει.

Разве думал ты когда
На станции, в экспрессе
Сколько печалей, сколько радостей,
Сколько желаний

Один идет на праздник
Другой огорчение собирается найти
И туристы на путях
С гитарами


Ты видел, безлюдные станции
Как тебе ранят душу
Когда на пути
Падает вечер

Живут всего лишь один миг
Один фонарь, один костюм
И потом снова тишина
И темнота


Разве думал ты когда
Все эти маршруты
На какой станции ты был вчера
В каком вагоне

В экспрессе ты и я
Который бежит по жизни
И все собирают пути
Все заканчивается