Ο χαρταετός

Θυμήσου το χαρταετό
Που ρίχναμε στον ουρανό
Κι’ανέβαινε κι’ανέβαινε
Στα σύννεφα στ’αστέρια
Και τρέμαν με συγκίνηση
Τα παιδικά μας χέρια


Όμως περάσαν οι καιροί
Και σβήσανε τα γέλια
Κι’αγάπες και χαρταετοί
Εγίνανε κουρέλια


Με το μικρό χαρταετό
Πηγαίναμε στον ουρανό
Κι’ανέβαινες κι’ανέβαινα
Με την πνοή τ’αγέρα
Απ’ τ’όνειρο ψηλότερα
Κι’απ’τη ζωή πιο πέρα

Вспомни воздушного змея
Которого мы запускали в небо
И он поднимался, и он поднимался
К облакам, к звездам
И дрожали от волнения
Детские наши руки


Но прошли времена
И погасли улыбки
И страсти, и воздушные змеи
Стали лохмотьями


С маленьким воздушным змеем
Мы неслись к небу
И поднимался ты, и поднималась я
С дуновением ветра
Выше мечты
Дальше жизни

Remember the kite
Which we flew to the sky
And it rose, and it rose
To the skies, to the sars
And trembled in excitement
Our children's hands


But hte times has gone
And the smiles have been erased
And the loves, and the kites
Turned to rags


With the small kite
We went to the sky
And you rose, and I rose
With the wind breath
Higher then the dream
Further then the life