Πάντα γελαστοί

Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ' το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό για μιαν αγάπη σκάρτη


Όσοι με το Χάρο γίναν φίλοι
με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη
στα τρελά τους όνειρα δοσμένοι
πάντα γελαστοί, πάντα γελαστοί
πάντα γελαστοί και γελασμένοι


Τα νιάτα μας διαδρομή Αθήνα - Σαλονίκη
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
έπεσα να σ' ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πως βγάζει η νύχτα φως και τ' όστρακο πορφύρα

Ночи грешники и рассвета одиночки
Хотят тяжелое зейбекико и нервный руль,
В краях скитаются стертых с бумаги
Ради капли неба, ради любви никчемной.


Все, кто со Смертью стали друзьями,
С сигаретой уходят в зубах,
Сумасшедшим мечтам их отданные,
Всегда смеющиеся, всегда смеющиеся,
Всегда смеющиеся и осмеянные.


Молодость наша - маршрут Афины - Салоники,
Город мы построили вместе, и я еще снимаю (жилье),
Я упал, чтобы помечтать о тебе, на коврик из липы
И я увидел, как вынимает ночь свет и раковина пурпур.