Με πνίγει τούτη η σιωπή

Πικρό το βράδυ σκυθρωπό
αργεί να ξημερώσει
στο σπίτι μέσα το κλειστό
ερημιά έχει φυτρώσει.


Με πνίγει τούτη η σιωπή
τούτη η στενοχώρια
στο δρόμο να 'χουνε γιορτή
κι εμείς να ζούμε χώρια.


Αυτό το βράδυ δεν μπορώ
γωνιά να βρω ν' αράξω
στο δρόμο τον ερημικό
να βγω και να φωνάξω.

Горький вечер хмурый
Поздно светает
В доме закрытом
Одиночество выросло


Меня душит эта тишина
Эта тоска
На улице будет у них праздник
А мы будем жить по-отдельности


Этим вечером я не могу
Угла найти, чтобы приютиться
На улицу пустынную
Я выйду и закричу.