Ο Θούριος

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή.


Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή.


Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς,
τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή.

Untill when, brave men, will we live in the oppression
Lonely, like lions, on the crests in the mountains?
Better free life of one hour
Rather then forty years of slavery and prison


To live in the caves, to see the branches
To go away from the world for the bitter slavery?
Better free life of one hour
Rather then forty years of slavery and prison


To lose brothers, motherland and parents,
Friends, our children and all the relatives?
Better free life of one hour
Rather then forty years of slavery and prison

Доколе, ребята, мы будем жить в стеснении
Одинокие как львы, на гребнях в горах?
Лучше одного часа свободная жизнь,
Чем сорок лет рабства и тюрьмы.


В пещерах жить, чтобы видеть ветви,
Уйдем из этого мира, из-за горького рабства?
Лучше одного часа свободная жизнь,
Чем сорок лет рабства и тюрьмы.


Чтобы потерять сестер, родину и родителей
Друзей, детей наших и всех родственников?
Лучше одного часа свободная жизнь,
Чем сорок лет рабства и тюрьмы.