Το τραγούδι της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου 'κανες)

Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες
και περπατώ στα ξένα
είναι το σπίτι ορφανό
αβάσταχτο το δειλινό
και τα βουνά κλαμένα
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή


Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
ένα χελιδονάκι,
να πάει να χτίσει τη φωλιά
στου κήπου την κορομηλιά
δίπλα στο μπαλκονάκι,
στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή


Να πάει στη μάνα υπομονή
δεμένη στο μαντίλι
προικιά στην αδερφούλα μου
και στη γειτονοπούλα μου
γλυκό φιλί στα χείλη
Στείλε ουρανέ μου ένα πουλί
να πάει στη μάνα υπομονή

Луна, чары на меня наложила ты,
И иду по чужбине,
Дом осиротелый,
Невыносимый закат
И горы плачущие.
Пошли, небо мое, птицу,
Чтобы принесла она матери спокойствие.


Пошли, небо мое, птицу,
Одну ласточку,
Чтобы полетела она и свила гнездо
На сада алыче,
Близко к балкончику,
Пошли, небо мое, птицу,
Чтобы принесла она матери спокойствие.


Чтобы принесла она матери спокойствие,
Привязанное к платочку,
Приданое сестричке моей,
И соседушке моей
Сладкий поцелуй в губы.
Пошли, небо мое, птицу,
Чтобы принесла она матери спокойствие.