Παραπονεμένα λόγια

Στης ανάγκης τα θρανία
και στης φτώχειας το σχολειό
μάθαμε την κοινωνία
και τον πόνο τον παλιό


Παραπονεμένα λόγια
έχουν τα τραγούδια μας
γιατί τ’ άδικο το ζούμε
μέσα από την κούνια μας


Το σεργιάνι μας στον κόσμο
ήταν δέκα μέτρα γης
όσο πιάνει ένα σπίτι
και ο τοίχος μιας αυλής

За партами нужды
И в школе бедности
Мы изучили общество
И боль старую


Жалобные слова
В наших песнях
Потому что несправедливость мы проживаем
С колыбели нашей


Прогулка наша в мире
Была десять метров земли,
Сколько занимает дом
И стена сада