Το παλιό ρολόι

Το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού
στάθηκε στην ώρα του αποχωρισμού,
Είχε βασιλέψει και με φίλαγες,
κοίταζες τα τρένα και δεν μίλαγες.


Χάθηκες μέσα στ' απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.


Στο παλιό μας σπίτι κάθε δειλινό
βγαίνω στο κατώφλι και σε καρτερώ
Και περνούν τα τρένα και σφυρίζουνε
μα τα χελιδόνια δεν γυρίζουνε.

Старые часы маленькой станции
Остановились в час разлуки,
Закатилось солнце и ты меня целовала,
Смотрела на поезда и не говорила.


Ты исчезла в вечере
В буре, в дыму
И в ночи,
И стал субботний вечер
Цветком, брошенным в огонь.


В старом нашем доме каждый вечер
Я выхожу на порог и тебя ожидаю,
И проходят поезда и свистят,
Но ласточки не возвращаются.